Μικρές ιστορίες, Φάνης Ιγνατίου

Φάνης Ιγνατίου - " Έφευγαν κατά χιλιάδες οι Δραμινοί στη μετανάστευση κι ανάμεσα στις λίγες φωτογραφίες που έπαιρναν μαζί τους η μια ήταν της Δόξας. Κι όπου πήγαιναν ίδρυαν δεκάδες "Δόξες", ερασιτεχνικούς ποδοσφαιρικούς συλλόγους σε διάφορες πόλεις της Γερμανίας, στην Αυστραλία και στην Αμερική. Και κάθε Κυριακή στήνονταν μπροστά στο ραδιόφωνο για ν'ακούσουν τη "Φωνή της Πατρίδος" και να μάθουν τι έκανε η ομάδα στο "Πρωτάθλημα Ελλάδος". Κι αισθάνονταν περήφανοι όταν κέρδιζε, "η Δράμα πάει καλά και χωρίς εμένα", χαίρονταν, και διπλά απογοητευμένοι, όταν έχανε. Και στις συντροφιές τους είχαν θέμα συζήτησης ενδιαφέρον. Γιατί τότε το ποδόσφαιρο, μαζί με τα λαϊκά τραγούδια και τον κινηματογράφο, ήταν μέσα στις δυνατότητες του καθενός να τα καταλάβει και να τ' αγαπήσει".

Μικρές ιστορίες, Βασίλης Ιωάννου

Βασίλης Ιωάννου - " Το 1952 παίξαμε η Δευτέρα τάξη με την Ογδόη στον τελικό του εσωτερικού πρωταθλήματος ποδοσφαίρου του Γυμνασίου Αρρένων Δράμας. Της Ογδόης οι παίχτες ήταν νταγλαράδες κι είχαν αρχηγό τον Κίμωνα της Ελπίδας. Στη Δευτέρα παίζαμε ο Λουκανίδης, ο Πιστικός, ο Σημιτλιώτης, ο Ζαβούνας, εγώ, ο Τοκμακίδης κι άλλοι, που τότε ήμασταν δεκατετράχρονα παιδιά. Τελικά κερδίσαμε οι μικροί 2-0 και η Δόξα μας έκανε όλους δελτία για την πρώτη ομάδα. Έτσι, με δασκάλους τον Πάγκαλο και τον Μάρκοβιτς, φτιάξαμε τη σπουδαία ενδεκάδα της Δόξας, τη δεύτερη μετά την άλλη πολύ μεγάλη της εποχής του Κουϊρουκίδη και του Καραλάζου".

Μικρές ιστορίες

Θα ακολουθήσει μια σειρά από μικρές ιστορίες που αφηγούνται παίχτες της Δόξας. Οι ιστορίες αυτές βρίσκονται συγκεντρωμένες στο λεύκωμα της Δόξας.

Δόξα Δράμας

Πρόκειται για ένα καινούριο blog αφιερωμένο σε μια από τις πιο παλιές και ιστορικές ομάδες της Ελλάδας, που ξεχώρισε όχι μόνο για το ταλέντο των ποδοσφαιριστών, όχι μόνο για την συνεχή τροφοδότησή της των μεγάλων ομάδων του κέντρου και της Εθνικής, αλλά και για το ήθος της, το οποίο σπάνια συναντάς σε ποδοσφαιρική ομάδα. Θα ακολουθήσουν άρθρα και φωτογραφίες που υμνούν το μεγαλείο αυτής της ομάδας.